DT Garibaldi Sahnesi

Keyifli bir seyir için ideal bir mekan ama önemli olan tadını çıkarmak, yoksa amfi şeklinde olmayan bir seyirci düzeneğiyle kesintisiz seyretmen imkansız. Sanki müzik ziyafetleri için daha da verimli olacak gibi. Ama çıkışta şehrin tam da merkezindesin, süper konum.

Garibaldi Sahne de izlediğim ilk oyun Meraklısı İçin Öyle Bir Hikâye oldu. Savaş Dinçel'in Sait Faik Abasıyanık'ın öykülerinden, ve anılarından yola çıkarak yazdığı tiyatro oyunu.İki perde olarak yazılan tek kişilik bir oyun. Küçük bir sahne olan Garibaldi bence bu oyun için oldukça idealdi. Tiyatro sahnesi olarak kullanılabilecek bir mekan olduğunu düşünmüyorum. Binadan içeri girince tam Pera ya uygun bir bina olduğunu düşünüyorsunuz.

Her şey yolundaymış gibi" adlı tiyatro oyununu izlemeye gittik. Öncelikle oturma planı yok ne kadar erken giderseniz o kadar önden izleyebilirsiniz. Ayrıca kademeli yükselen bir izleme planı da yapılmamış. Oyunun konusu da çok keyifli değildi. Bunca olumsuzluğa rağmen oyuncular ve oyunculukları mükemmeldi.Duvarda yazan yazıda olduğu gibi

Cok guzel bir sahne, ili kat merdiven cikmaniz gerekiyor. Oyunlar genellikle numarasiz, orta blok ikinci sira yerine yan bloklari tercih edin. Devlet tiyatrosu oyunlari cok kotu.

Arkada oturan seyirciler kesinlikle sağlıklı bir şekilde sahneyi göremezler. Yapmaları gereken tek şey zaten 50 tane koltuğu olan bir salonda arkadaki iki sıraya yükselti yapmak. Farklı bir yer denenebilir ama bu yükseltme mevzusunun akıllarına gelmemesi ilginç. Çok rahatsız edici

hoş bir sahne. istiklalde olması tek kötü yanı.

Parmak oyununu izlemeye gittik. Tek kelimeyle mükemmeldi. Fazla söze gerek yok. İzlemeye gidip siz kendi yorumunuzu kendiniz yapın; biz çok beğendik. Hikaye güzeldi, akıcılık güzeldi tiyatrocular çok ustalardı. Sonunda elde etmemiz gereken mesaj çok anlamlıydı. Mutlaka gidin derim. Sahne de güzeldi dekorlar vs çok gerçekçi. Sahne ve izleyiciler yakın bir arada olması da hoş.

Garibaldi sahnesi oldukça gösterişli bir binaydı,şu an Parmak" adlı bir tiyatro oyunu gösterimde farklı ve güzel bir oyun izlenilebilir

Kontrabas oyununu burada izledim. Oda tiyatrosu için ideal, tarihi bir yapı fakat en ön sırada oturmadıkça oyunu tam verimde seyretmek zor. Yine de oyuncunun nefesini bile duyarak izlemek ayrı bir deneyim. Binanın giriş kısmı çok küçük, herhangi bir büfesi vs. yok. Alt katta tuvalet mevcut.

İtalya birliğinin 1861 yılında kurulmasından hemen sonra, 1863 yılında İstanbul’daki İtalyanlardan 40 kişinin bir araya gelerek bir işçi cemiyeti" kurduğu kayıtlara geçiyor. İtalya’nın ulusal kahramanı Giuseppe Garibaldi ise uzun yıllarını geçirdiği İstanbul’daki bu toplantıda bulunmasa da diğer üyelerce başkanlığa getirilmiş. Garibaldi’nin bu görevi kabul ettiğini ve dernekle irtibatı sürdürdüğünü hâlâ binadaki arşivde duran mektuplarından biliyoruz.İlk günlerde toplantıların nerelerde yapıldığı kayıtlı değil ama belki de kahvehaneler gibi geçici mekânlarda veya mevcut başka derneklerin odalarından birinde misafir edilerek buluştular. Kısa süre zorunlu kaldıkları kiracılıktan kurtulup yine Beyoğlu’nda dernek merkezi olacak bir kata taşınmaları uzun sürmüyor ancak 20 yıl boyunca kendilerine ait bir binaları olmuyor.Bugün Garibaldi’nin adıyla anılan bina ise 1885 yılında