Özel Eda Anaokulu

Daha dün gibi hatırlıyorum bundan yedi yıl öncesini .O sabah eşimle işe gitmeden önce oglumuzu Eda Anaokuluna getirdik.Kapida Eda hocamıza oglumuzu verirken oğlumuz öyle bir ağlıyor ve bizi bırakmak istemiyordu ki daha fazla dayanamadık.Ne mi yaptık ? Dönüp arkamiza bile bakmadan arabamızın müziğimizi açıp işe gittik.Neden mi? Çünkü o an sanki oglumuzu karşımızda bir eğitim kurumu sahibine değil de sanki ailemizden bir bireye ,teyzeye,halaya bırakmış gibi hissettik.hislerimizde de yanilmadigimizi yarım saat sonra bize gelen o kahkahalı videoda gördük.iste aradan geçen bunca zamandan sonra bugün de ikinci çocugumuzu mezun ettik.Kısacası daha kapısından içeri girdiğiniz an evladınızı bıraktığınız yere o kadar çok ısınıyorsunuz ki sanki kreşe değil de annenizin evine bırakıyor gibi hissediyorsunuz.Bu hissi de ertesi gün çocuğunuzun kreşe gitmek ve oradaki arkadaşlarına kavusabilmek için sabırsızlandigi anda anlıyorsunuz .☺️8 sene içerisinde ikinci şubesini de tıka basa dolduran Eda hocamız üçüncü şubeniz için yolunuz açık olsun inşallah.☺️

Ben şuan ne anlatsam kelimeler yetersiz kalır ki ben oğlumu yıllar sonra kucagimi aldım rabbim nasip etti bin şükür ve benki hiç kimseye yarım saat al bak ben geliyorum diyen bir anne değildim adanaya taşındım ve oğlum çok asi olmaya başladı bir çare derken edaaa hanımla tanıştım öncelikle eda hocam sadece bir öğretmen değil o bir anne obir arkadaş sabır ile bu duruma kadar geldim oğlum şu ikinci yılında aslında oğlumu sadece sabırla beklemediler aslında benimle daha çok ilgilendiler oyuzden oradaki öğretmenlerinden aşçısı servis şoföründen servis annesine kadar hepsi emek ve emektar hepsine minnettarım ve onların hepsiini çok seviyorum